8 februari 2020
In afwachting van de UFC light heavy weight title fight van Jon Bones Jones, een nieuwe blog. Jon Bones Jones is de ongeslagen kampioen en verdedigt zijn titel. Een van de meest interessante martial artists die er is, misschien wel de, op het moment. De MMA is een sport waarbij de leeftijd een belangrijke rol gaat spelen en zodra de vechters de dertig passerendan komt meteen een mogelijke nederlaag om de hoek kijken. Spannend dus.
Aldus, dat voor wat betreft de vechtsport.
Van sport naar de spiritualiteit van de vlinder.
De vlinder is mogelijk het mooiste gevleugelde wezen dat er is. De manier van vleugelslag is uniek. Soms gaan ze heel snel en een andere keer lijken ze eerder te zweven dan te vliegen. Voor velen wordt de vlinder geassocieerd met transformatie. Van het ene moment gaat het door een transformatie periode over naar een compleet nieuw wezen.
Er wordt spirituele krachten toegeschreven aan de vlinder. Ook is de vlinder een vaak voorkomend beeltenis in tatoeages.
Toch wil ik even inzoomen op het begin van dit wonderbaarlijke wezen, de rups. Ook al zijn er velen die rupsen mooi vinden door hun kleuren, zijn er net zoveel die gruwelen van die kruipende, wormachtigen. Ik gruwelde als kind van rupsen en dacht dat het wormen waren. En nog steeds heb ik die associatie bij de kleine rupsen. De grotere exemplaren vind ik meer wat een rups zou moeten zijn. In elk geval zullen er niet veel mensen zijn die geassocieerd willen worden met een kruipende rups. Nee, iedereen ziet zichzelf graag de vleugels uitslaan en vrij vliegen. Iedereen ziet zichzelf als de vlinder.
De spiritualiteit van de rups
Zou de werkelijkheid niet eerder zo zijn dat de meeste mensen eerder in de rupsfase van hun leven zitten? Iedereen wil uiteraard graag de mooie vlinder zijn, maar is dat niet waar je uiteindelijk naar toe moet transformeren?
Dat je eerst begint als rups. Waar je kwetsbaar bent voor aanvallen van kleine roofdieren, vogels, insecten. Het enige dat je dan doet is overleven en eten. Je eet en ziet langzaam maar zeker je voorraad slinken en op raken. En voordat je je zorgen maakt dat het eten op is, komt daar een nieuwe tak vol met verse bladeren om van te eten. Je kruipt verder. Ziet je voorraad slinken en net op tijd voordat alles op is, dient zich daar weer een nieuwe voorraad voedsel aan.
Zo trek je verder als rups door je eentonige alledaagse leven, de dagelijkse gevaren ontwijkend en etend. Eten en blijven eten totdat op een dag er geen hap meer bij kan!! Het moment dat de rups zich tonnetje rond heeft gegeten en geen pap meer kan zeggen. En ook geen stap meer kan verzetten vanwege zijn enorme omvang. Het moment dat het wonder eindelijk mag geschiedden en de rups zich in zijn cocon terugtrekt om te verpoppen.
Pas als hij daar uit komt is de verandering compleet. En kan hij als vlinder de vleugels uitslaan.
Dus, de meeste werkende mensen denken dat ze een vlinder zijn of hopen dat. In werkelijkheid zijn ze nog steeds de rups. En elke maand slinkt hun voedselvoorraad en met de nieuwe maand dient zich daar weer een nieuwe voorraad verse bladeren aan, je maandsalaris. De vlinder word je niet zomaar, zonder op je eigen manier hard gewerkt te hebben. Met andere woorden werken tot aan je pensioen.
De vlinder is het eindproduct waar je uiteindelijk spiritueel gezien naar toe groeit. Met andere woorden, de vlinders, dat zijn de bejaarden in de samenleving!
Of vliegen we pas in het hiernamaals uit als vlinder?
En is de dood de overgangsfase, waarin we even in een cocon leven?
En zijn we het hele aardse leven een vretende rups?