• On 19 Jan 2020
• By Rames Sjambar
• Blog
• 0 Comments

Reis naar het onbekende

Zondag, 19 januari 2020

Inspiratie zit overal in, waar je ook maar kijkt, wat je ook leest.
Zelfs vanuit iets negatiefs kun je geinspireerd raken. Bijvoorbeeld hoe je het negatieve in het vervolg kunt ontwijken of beter gezegd: kunt afhandelen!
Zo kan ik uit elke tekst of zelfs een korte zin iets creatiefs bedenken. Een tekening of een korte video maken.
Het creatieve proces handelt eigenlijk alles af wat je systeem binnen komt, bewust of vaak ongevraagd en ongewild. En dat is maar goed ook natuurlijk anders zou je met alle ballast van de buitenwereld blijven zitten.
Vandaag raakte ik geïnspireerd door de liefde. En dan met name het aspect van wachten daarop.
Zoals ik me al jaren in de ov verwonder over iedereen die verdiept zit in een digitale scherm. Waar zijn al die mensen met hun aandacht? Misschien zitten ze allemaal in hetzelfde schuitje in het scrollen en swipen en typen. En zodra het om wachten gaat dan kan het eigenlijk maar om een ding gaan en dat is de liefde!
Ik denk dus dat iedereen die in een scherm verdiept zit eigenlijk aan het wachten is op de liefde in de vorm van hun geliefde.
Zou de liefde dan ook vanuit een klein digitaal scherm kunnen opduiken?
Tja, met deze kracht kun je het nooit weten 😉

Klik op het plaatje

• On 15 Jan 2020
• By Rames Sjambar
• Blog
• 0 Comments

Cartoon- en Striptekenles

Het heeft even wat maandjes geduurd voordat ik weer met groepen wilde gaan werken. Alles had natuurlijk te maken met de vitiligo vlekken in mijn gezicht. Toen dat begon, dacht ik hemeltjelief wat is er met me aan de hand!!! Ik schrok ook steeds, iedere keer als ik weer eens in een spiegel keek. Alles bij elkaar een situatie waarbij ik me alles behalve comfortabel voelde. Vooral het aangestaard worden buiten, in de stad, in de ov. Echt vreselijk en ik wist in het begin ook niet zo goed waar ik moest kijken.
Wat me in deze periode heel erg geholpen heeft is er steeds eerst over vertellen als ik met iemand in gesprek was. Even kort, geen lang of zielig verhaal.

Zo zat ik in een koffiegesprek bij dot.business in Delft. Een heel interessant nieuw bedrijf met een eigen magazine. Voor het magazine heb ik een illustratiespread mogen verzorgen. Ik kreeg alle creatieve vrijheid als ik maar iets met het thema digitalisering wilde doen.
Ik bedacht toen om een stripje te maken met daarin een striptekencursus verwerkt. En uiteraard een vette knipoog naar de liefde, hoe kan het ook anders.

Met het maken van het stripje bedacht ik me dat het wel een tijdje geleden was dat ik mijn cartoon- en striptekenprogramma had gedaan. Misschien dankzij deze illustratie opdracht kreeg ik er weer zin in! Kennelijk was de vitiligoklap al minder erg.
Als klap op de vuurpijl kreeg ik een bericht van een school om weer een serie lessen te doen. En met veel plezier ben ik weer aan de slag met een groep dol enthousiaste leerlingen.

De vitiligo vlekken hebben ook voor een soort leuke bijeenkomstigheid gezorgt. Ik krijg namelijk binnenkort weer een spread in een magazine van de vitiligo vereniging.